Rozdział 18 "Czy ty chcesz mi powiedzieć,że to koniec ?"

Zapach twoich perfum koi mój ból...Ból,który często właśnie Ty mi zadajesz...

Rozdział z dedykacją dla Alla Salvatore <3

Zapraszam do czytania 18 rozdziału :)

Leon

Obudziłem się przed 7:00,zwlekłem się z łóżka i poszedłem do łazienki,aby się odświeżyć.Dzisiaj mam

dużo rzeczy do zrobienie : porozmawiać z Justinem,z Violą i iść na trening.Tak dużo spraw mam do wykonania,a tak mało czasu.Dlaczego gdy zawsze jest coś dobrze,coś pójdzie nie po naszej myśli.Ale mam zamiar to naprawić.Choć sam nie wiem jeszcze jak,ale to zrobię.Z komody wyciągam czarne skarpety i bordowe jeansy,na swój nagi tors wkładam śwież uprasowaną koszulę,zapinam jej ostatnie guziki i psikam się moimi perfumami,które dostałem od ukochanej Violi.

Przeglądam się w lustrze i układam starannie grzywkę na bok.Moje zajęcie przerywa mój dzwoniący telefon.Biorę do ręki Iphone'a i czytam na głos,że dzwoni Gery.

- Hej Gery,stało się coś,że dzwonisz ?

- Nie,pomyślałam,że jako iż jestem dobrą przyjaciółką chciałam ci przypomnieć,że o trzeciej masz trening.Nie spóźnij się.Szef tego nie toleruję.

- Postaram się.Dziękuję Ci bardzo.Do zobaczenia.

- Pa.

~*~

Aktualnie jestem w studiu,zmierzam korytarzem do szafek aby odłożyć moje książki.Gdy wchodzę

do pomieszczenia napotykam moich przyjaciół.Rozmawiają jak zwykle o muzyce i co ich kręci.

- Cześć Wam.-Podałem każdemu rękę.

- O Leoniasty pojawił się w szkole.- Zaśmiał się Andres.

- Oj tam.Jedne dzień wolnego nikomu nie zaszkodził.- Próbowałem się wytłumaczyć.

- Wiesz twoja dziewczyna się bardzo martwiła.Poszliście do tego kina ? Jak było ? - 100 pytań na minute jak zwykle miał Maxi.Nigdy go nie zrozumiem jak można się o coś często pytać.

- Żadnego kina nie było.- Powiedziałem smutno,po czym zamknąłem swoją szafkę.

- Jak to ? - Spytał Broduey.

- Po prostu zapomniałem i się nie zjawiłem.- Nie chciałem im nic ściemniać,jestem wobec nich zawsze szczery i nie ważne co o mnie pomyślą,to się nie liczy.

- Oż kurde jakim ty jesteś debilem.- Krzyknął na mnie Diego.A ten to zawsze obrońca dziewczyn.

- Licz się ze słowami.Ona nie była wcale lepsza.Spotkała się ze swoim byłym.- Odgryzłem się jemu,niech wie,że szatynka też jest nie święta.

- Z kim ? - Spytał nagle Marco.

- Z Justinem i dla waszej świadomości wrócił.

- Jak go zobaczę to dupy mu z nogi powyrywam.- Krzyknął Broduey.

- Spokojnie już ja to załatwię.-Powiedziałem do nich widząc mojego wroga w sali obok,chyba przygotowywał się do występu.Skierowałem się tam gdzie on się znajdował.

- Pedał ku kochasz ją.-Zwróciłem się do Justina,a on przybrał lekki grymas.

- I to bardzo.Nie wyobrażam sobie życia bez niej i jeszcze jedno nie nazywaj mnie tak.- Rozmarzył się.Co za dupek.Jak on czelność mówić mi wprost,że kocha moją ukochaną.

- Masz się od niej odczepić zrozumiałeś.

- Jest moją dziewczyną nie wiem o co ci chodzi.Lepiej zajmij się sobą.-Odgryzł się,ten leszcz popamięta mnie do końca swojego marnego życia.A ja go lekko popchnąłem.

- Wróciłeś aby jej tylko namieszać w głowie.-Powiedziałem i rzuciłem się na niego z pięściami.

Biłem go aż do póki nie rozdzielili nas chłopacy.Byłem na maksa wściekł na niego.Zwykła szuja jest

z niego i nic więcej.

- Ej Leon uspokój się.Nie powinieneś tego robić.Na dodatek w studiu.Mogą Cię za to wyrzucić.- Krzyknął w moją stronę zły Diego.Może ma rację,ale ten debil nie będzie odbijał mi dziewczyny.

- W dupie to mam.Ten idiota za dużo sobie wyobraża.-Krzyknął rozwścieczony w stronę bruneta.

- Nie moja winna,że zacząłeś rozmawiać o mojej dziewczynie.-Próbował się obronić Justin,chusteczkę próbował zatamować krew,która leciała mu z nosa.

- Przestań,nie jesteście już razem od dawna.- Zezłościłem się.On jest nienormalny.Stwierdziłem po chwili.

- Ale o kim ty do jasnej cholery mówisz ? - Krzyknął Justin.

- O Violettcie.A ty ?

- O Emily mojej girls,która jest w LA.- Oj zaskoczył mnie.Jest mi strasznie głupio,jakim teraz to ja jestem debilem.

- Ale wtopa.Wybaczysz mi tak nagłą zazdrość o Vilu.Nie wiem co sobie ubzdurałem.Po prostu wczoraj was zobaczyłem i poczułem się zazdrosny,odstawiony na bok przez nią.- Wyznałem.

- Próbuję Cie zrozumieć.Ale jakoś nie mogę.Nie bój się nie wniosę skargi,to tylko krewa z nosa.

Powiedz mi dlaczego nie zjawiłeś się na waszej randce ?

- Miałem trening,chodzę od niedawna na tor motocrossowy.I tam się zasiedziałem.Zatraciłem się w czasie.

- Musisz jej to wytłumaczyć.I nie ukrywaj niczego więcej przed nią.

- Będę pamiętał.- Jednak Justin okazał się być w porządku facetem,pozory jednak mylą.Nie warto się nimi kierować.Tylko teraz potrzebna mi rozmowa z szatynką.

Violetta

W sali gimnastycznej ćwiczyłam nowy układ na zajęcia z Gregorio.Dzisiejszy występ Justina jest odwołany z powodu,że słabo się poczuł,a ja nie tracić czasu chciałam poćwiczyć.Moją gimnastykę przerwał wchodzący do sali Leon,nie wyglądał na wesołego.

- Miło się wczoraj bawiłaś ? - Skierował się Leon do z wyrzutem.To chyba ja powinnam mieć do niego pretensje a nie on.

- Daj spokój.Nie chcę mi się z Tobą rozmawiać.- Powiedziałam na odczepne,nie chcę z nim dyskutować,tylko dlatego,że jest złośliwy.

- Ja myślę,że zachce ci się.Chciałem tylko pogadać.- Odpowiedział spokojnie.

- No to jeśli się już tak wysiliłeś,to mów ! - Zwróciłam się do niego.Jeśli miał odwagę przyjść do mnie to nie ma sensu abym go olała.

- Przepraszam cię za to,że nie pojawiłem się na naszej randce.-Zaczął,lecz ja nie dałam mu skończyć.

- Mam nadzieję,że masz dobre usprawiedliwienie ! - Krzyknęłam w jego stronę.Niech wie,że łatwo ze mną nie pójdzie,musi się postarać.

- Odkryłem w sobie nową pasję,tak się nią zachwyciłem,że nie poczułem straconego czasu.Kiedy się zorientowałem,to było bardzo późno .Nie chciałem aby tak wyszło.Musisz mi uwierzyć.

- To dlaczego nie dzwoniłeś ? Mogłeś powiedzieć,że raczej nie wyjdziemy może innym razem.

- Telefon mi się rozładował i nie mogłem jak się z Tobą skontaktować.

- Bardzo dziwne.A co to za nowa pasja ? - Byłam bardzo ciekawa co jest przyczyną tego,że wczoraj się 

nie zjawił.

- Motocross.Nie jesteś zła ? - Spytał.Ja musiałam wszystko sobie ułożyć w głowie,to znaczy,że jeździ na motorze.To racjonalnie niebezpieczne.

- Na to,że jeździsz na niebezpiecznym motorze czy to,że wystawiłeś mnie do wiatru ? - Spytałam naburmuszona,nie wiem dlaczego ale nie umiem go w tej chwili zrozumieć.

- To i to.Tylko szczerze.

- Troszkę byłam ale mi przeszło,po tym jak tu przyszedłeś mi wszystko wyjaśnić.Ale byłam cholernie zła.

- Lepsza nie byłaś.Musiałaś iść na kawę ze sowim byłym ? Wiesz jakie jest to przykre,widzieć was ? - Powiedział z wyrzutem,zrobiło mi się cholernie przykro,że on tak uważa.

- Kiedy ty nas widziałeś ? - Spytałam.

- Jak się świetnie dogadywaliście.Mówiłaś,ze chcesz o nim zapomnieć,ale ty też jest kłamczuchą.

- Przestań,znowu wszystko zepsułeś.Chciałam ci wybaczyć,jednak ty robisz wszystko na odwrót.

- Violetta źle mnie zrozumiałaś.

- Nie chcę z Tobą rozmawiać.Idę jak najdalej od Ciebie.-Krzyknęłam podirytowana i wyszłam z sali.

Diego

Dzisiaj poznałem bardzo dokładnie mamę Domi,wiem,że pani Saenz uczy nas angielskiego.Jednak

nie miałem nigdy takiej przyjemności spotkać ją od strony poza szkolnej.Jest cudowną kobietą jak

jej córka,ona sama nie mogła uwierzyć w to,że chociaż znamy się dopiero od 3 tygodni,to już jesteśmy parą.Stwierdziła,że nasza miłość będzie musiała przejść wiele prób aby jej rozkwit był piękny.Opowiadała nawet o tym,że ona i jej mąż nie są razem,dlatego,że nie przetrwali próbnego testu miłości.Ja i Dominica jesteśmy jeszcze młodzi aby wysuwać pewne wnioski,żyjemy chwilą.

Nagle na sowim ramieniu poczułem męską dłoń.Odwróciłem się do niego,ten facet miał około 25 lat.

Bardzo dziwnym wzrokiem popatrzył na mnie.Czego taki facet może chcieć ode mnie ?

- Czy ty to Diego Hernandez ? - Spytał się tajemniczy głosem ten mężczyzna.Nie wiedziałem czy mam mu powiedzieć prawdę,ale jednak postanowiłem się mu przedstawić.

- Tak,miło mi pana poznać.- Powiedziałem,po czym lekko się uśmiechnąłem.

- Nie mów do mnie pan tylko Artur.- Odpowiedział blondyn. Zaśmiałem się w duchu.

- Cześć Artur.Nie za bardzo Ciebie znam,możesz mi powiedzieć dlaczego mnie szukasz ?

- Jesteś przyjacielem Dominiki ? - Spytał nie pewnie.

- W sumie to już nie,bardziej możesz mnie nazywać jej chłopakiem.- Powiedziałem szczęśliwy myśląc o mojej Domi.

- Aha.Myślałem,że uda mi się Cię ostrzec przed nią.

- Jak to przed nią ? Nie pomyliło Ci się coś.- Powiedziałem zniesmaczony tym w jaki sposób mówi o niej.

- Nie.Jestem jej byłym.7 miesięcy temu oskarżyła mnie o gwałt.- Powiedział a mnie zamurowało to o czym on mówi.

- Co ? - Krzyknąłem zły w jego stronę.

- Chociaż naprawdę tego nie zrobiłem.To była nasz wspólna decyzja
o pierwszym razie.Wykorzystała mnie.Chciała tylko ode mnie kasy i nic więcej.Nie liczyłem się dla niej.

- Nie wierzę.

- Jak wolisz,ale ja tylko chciałem powiedzieć Ci prawdę.-Może ten gościu ma rację.Ostatnio rozmawiałem z nią o moim jej życiu i w ogóle o nim nie wspomniała.A jeśli chcę mnie tak samo w ten sposób wykorzystać ? Muszę podjąć racjonalne kroki.

Broduey

- No hej Richard znalazłeś adresata tych wiadomości.- Zwróciłem się do przyjaciela.

- Nie wierzysz w moje siły ? - Zaśmiał się.Nie byłem w humorze do jego gierek,chciałem od razu wiedzieć kto to wysyła.

- Jesteś najlepszy w tym co robisz,a więc ?

- Tak.Wiadomo,że jest to chłopak.Mieszka tu w Buenos Aires.Niedawno zaczął naukę w Studio.

Nazywa się Sebastian Couch.Jest z bogatej rodzinny i nie ma żadnego pokrewieństwa z twoją dziewczyną.

- To czego mógł chcieć od niej ? - Spytałem cały zdenerwowany.A jeśli ten palant coś jej zrobi ?

- Zgaduje,że jest nieobliczalny może zrobić jej nawet krzywdę,te sms-y były z nutką erotyzmu.Radziłbym Ci porozmawiać z Camilą czy zna go.A potem zacznij działać.Nie możesz mu pozwolić na to aby omamił Cami,chyba,że już to zrobił.To jest poważny problem.

- Dzięki Rick,posłucham się twoich rad.Może jeszcze nie jest aż tak źle.

- Życzę Ci powodzenia !

Leon

Od ponad 10 minut idę za szatynką,ma niezłą formę jak na dziewczynę.Sam nie potrawiłbym tak szybko iść.W końcu doganiam ją i łapię za nadgarstek.Na co ona odwraca się w moją stronę.Nie
zadowolona z tego,ze mnie chyba widzi.
- Leon co ty tutaj robisz ? - Spytała z pretensją w głosie.
- Proszę wybacz mi.Wiem,ze popełniłem największy błąd w w moim życiu,ale zasługuję na drugą szansę.Proszę.
- Nie mamy o czym mówić.
- Czy ty chcesz mi powiedzieć,że to koniec ? - Spytałem nie pewnie.W głębi serca liczyłem na to,że powie nie.

- Tego nie powiedziałam daj mi czas.- Widziałem,że w jej oczach można było wyczytać ból,smutek ale też miłość którą mnie darzyła.
- Pamiętaj nie ważne kto zawinił,ważne jest to kto chcę to naprawić.-Powiedziałem zły i skierowałem się na tor.Chcę się odciąć choć na chwilę od rzeczywistości.

~#~       ~#~

Wiem,że rozdział miał się pojawić wczoraj ale gdy pisałam ten rozdział na blogerze,to nagle światło zgasło i połowa rozdziału się nie napisał byłam na maksa zła.

Myślę,że chociaż troszkę spodoba wam się ten rozdział ?

Chcę wam uświadomić,że powoli zbliża się koniec tej historii,co zrobię dalej ?

~ Chyba sama nie wiem ;)

Im więcej będzie komentarzy tym szybciej next :**

Czekam na wasze opinie,do zobaczenia miśki ♥